KİM BİLİR BAZEN BAZI YERLERDE KELİMELER KİFAYETSİZ KALIR BU KARDEŞİN GÖNLÜNDEN GEÇENLERİ DÖKTÜĞÜ BU ŞİİRİ ANLATMAK GİBİ BEĞENMEDİK DİYENLERİN ANLATAMADIĞI GİBİ 2019-07-03
Ahmet Öğretmen
Ben bir öğretmenim,
Kuş uçmaz, kervan geçmez dağ köylerinde,
Unutulmuş, garip vatan köşelerinde,
Bir ışık ararım, bir huzme ışık,
Yolumuzu aydınlatsın diye,
Işıl ışıl yanan çocuk gözlerinde.
Ben öğretmenim...
Ben bir öğretmenim,
Ben Ercişli Emrah,
Ben Karacaoğlan,
Ben Sivaslı Veyselim.
Elimde sazım,
Dolaşırım köy köy, şehir şehir.
Anadolu’nun tozlu yollarında
Nasır bağlar ellerim, ayaklarım.
Efedir ,Seymendir, Dadaş’ tır adım.
Serimde yiğitlik vardır benim.
Horon teper, halay çeker, bar tutarım.
Yurdumun her köşesinde,
Sevgiye susamış gönüllerde,
İnanın, inanın hep ben varım.
Ben öğretmenim...
Ben bir öğretmenim,
Ahmedimin, Mehmedimin bakışında,
Ayşemin , Fatmamın gülüşünde,
Nazlı nazlı akan sevgi pınarından,
Kana kana içerim.
Ben öğretmenim...
Ben bir öğretmenim,
Ben bir bahçivan,
Bütün ülke bahçem,
Çiçeklerim bir başka açar benim.
Papatyam , menekşem, al gülüm,
Sevgi kokar buram buram,
Kır çiçeğim, kardelenim, mor sümbülüm.
Gözlerim ufuklara dalar,
Bakışlarım çocuklarda odaklaşır.
Onlarda ülkemin geleceğini görürüm.
Ben Öğretmenim...
Ben bir öğretmenim,
Ben Mevlana,
Ben Hacı Bektaş,
Ben Yunus Emre’ yim.
Ben Yesevi dergâhının çeşmesiyim.
Oluklarımdan barış akar benim.
İlmek ilmek sevgi işlerim gönüllere,
Nakış nakış Anadolu kilimleri.
Ben aynı kilimin deseniyim.
Ben öğretmenim...
Ben bir öğretmenim,
Dostum aydınlık ,cehalettir düşmanım.
Keremce sevdalarım var benim.
Karanlık çöl olsa, Mecnun olur geçerim.
Cehalet derya olsa kurutur,
Dağ olsa Ferhat gibi delerim.
Ben öğretmenim...
Ben bir öğretmenim,
Ben Anadolu’ yum.
Ben aydınlık bir çağ,
Ben ay yıldızlı bayrağım.
Rüzgârlar estikçe türkü söyler sesim.
Türkülerim sevda üstünedir benim.
Türkü türkü,Türk ü söylerim.
Ben öğretmenim...
Ben bir öğretmenim,
Ben Altaylar’ da Oğuzeli,
Ben Kafkasların ılık yeli,
Ben Türkiyemin sevgi seliyim.
Kin ve nefretle işim yok benim.
Gönüllerdir mekânım, evim.
Ben candan, gönülden severim.
Ben öğretmenim...
Ben bir öğretmenim,
Susuzluktan kuruyup çatlayan dudakların,
Kavrulup yanan çorak toprakların,
Bin hasretle beklediği can suyuyum.
Ben garibin ,ben mazlumun umuduyum.
Yarınlar elbet benimdir, ebed benim.
Sizlersiniz benim geleceğim.
Canım ,sevgili öğrencilerim.
Minik kalbinizde, minicik bir yer isterim.
Ben “Ahmet Öğretmen “ im.
Ahmet ALPTEKİN Şiirleri
İçerikle ilgili 143 yorum yazılmış.
Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:
Memleketler güzelidir,
Sevgilerin ezelidir,
Çiçeklerle bezelidir,
Açar durur Anadolu.
Anaların saf yüreği,
Gelinlerin öz dileği,
Dağlarımın mor çiçeği,
Kokar durur Anadolu.
Anamızın ak sütüdür,
Sevenlerin gül yüzüdür,
Gönüllerin iç gözüdür,
Sezer durur Anadolu.
Ceylanlarda güzel bakış,
Nehirlerde coşkun akış,
Kilimlerde nakış nakış,
İşler durur Anadolu.
Tuz Gölünde tadı vardır,
Ankara’ da Koçhisardır,
Van Gölünde canavardır,
Yüzer durur Anadolu.
Seymenlerin dileğinde,
Dadaşların bileğinde,
Gakkoşların yüreğinde,
Atar durur Anadolu.
Türmenimin has toyudur,
Ahlat’ ımın öz soyudur
Fidanımın can suyudur,
İçer durur Anadolu.
Yeryüzünde koşan taydır,
Gökyüzünde hilâl yaydır
On dördünde dolunaydır,
Parlar durur Anadulo.
Ak kurdumun atağıdır,
Alperenler otağıdır,
Arslanların yatağıdır,
Kükrer durur anadolu.
Sevgi bulur kucağında,
Hacı bayram ocağında,
Işık saçar çırağında,
Yanar durur Anadolu.
Dergâhlarda himmet bulur,
Hacı Bektaş Veli olur,
Gökyüzünde kanat vurur,
Çırpar durur Anadolu.
Hoca Ahmet Yesevi’ dir,
Yunus’ tur, Mevlevidir,
Ozanların can evidir,
Tüter durur Anadolu.
Ferhat gibi dağı deler,
Kerem gibi yanıp söner,
Mecnun olur çöle iner,
İnler durur anadolu.
Aslı gibi yüce dağda,
Leyla gibi irem bağda,
Şirin olur pınarlarda,
Çağlar durur Anadolu.
Slvi olur Çelebbağ’ da,
Emrah olur yanar dağda,
Aşkı yitmiş yeni çağda,
Arar durur Anadolu.
Kemer, halhal takışında,
Türküleri yakışında,
Sevgilinin bakışında,
Güler durur Anadolu.
Kartalımın pençesidir,
Kafkasların ötesidir,
Şamilimin hür sesidir,
Gürler durur Anadolu.
Bütün dünya aleminde,
Eşi yoktur hiçbir yerde,
Alptekin’ in kaleminde,
Yazar durur Anadolu.
Ahmet ALPTEKİN
Ufkumu sardı kapkara bulutlar
Söndü gitti o güzelim umutlar
Kötüler toplanmış halay başına
Ben kan ağlarım, onlar bayram kutlar.
Sormayın gardaşlar yaram derinden
Yoruldum, sıkıldım, bıktım ilinden
Kargalar anlamaz bülbül dilinden
Mor güller kahrolur, kozalar patlar.
Sabır taşım çatladı beklemekten
Gurbet ellerinde hasret çekmekten
Bizlere pay düşer mi hiç gülmekten
Acılarım artar, dertlerim katlar.
Bunca yıldır verdiğimiz emekler
Kimler, kimden, nerde ,bilmem ne bekler
Bir söz ile kırılırmış yürekler
Gönüller burkulur, sineler çatlar.
Ahmet ALPTEKİN
Cıvıl cıvıl ses veren koridorlar,
Neden bugün suskun, sessizsiniz?
Yoksa matem mi tutuyorsunuz ne,
Şen şakrak öten kuşlarım nerede?
Çiçek çiçek acan okul bahçesi,
Ya sen neden böyle boş ve sessizsin?
Hani çocuklar al satıp bal satardı,
Çocuklar canımıza can katardı.
Durmadan çın çın öten okul zili,
Bıktın mı . sende mi yoruldun? söyle,
Duymuyorum şakıyan şen sesini,
Mazi oldu yıllarım bundan böyle.
Biliyorum son zilin çaldığını,
Benim için bir daha çalmayacaklar,
Sesleneceğim kimse kalmadı artık,
Gitti, gelmez bir daha şen çocuklar.
Ahmet ALPTEKİN